Birinci bölüm

İmam Hasan (a.s), ailesi (a.s) ve dostları Emirel Müminin Hz. Ali’nin (a.s) cenazesinin defnedildiği pâk kabrinden geri döndü. Bunun üzerinde İbn Abbas çıkarak insanlara dedi ki: “Müminlerin Emiri vefat etti ve size bir halef bıraktı. Eğer onu severseniz, bu sizin karşınıza çıkar, eğer nefret ederseniz kimse kimseden üstün değildir” dedi. Bunun üzerine halk ağlayarak dedi ki “Hayır o bizim karşımıza çıkacak.”

Daha sonra İmam Hasan (a.s) siyah bir elbise giydi ve Allah'a hamd-u sena ederek minbere çıktı ve şöyle söyledi: Ey insanlar..! Bu gecede, amelde önüne kimsenin geçemediği bir kimse bu fani dünyadan göç etmiştir. Gelecekteki kimseler de amelde ona yetişemezler. O, Allah’ın Resulü ile birlikte savaştı, onu canıyla savundu. Resulullah (s.a.a) onu, kendi bayrağıyla savaşlara gönderiyordu. O muharebede bulunduğu zaman, Cebrail sağında; Mikail de solunda savaşıyordu. Ve o, Allah’ın istediği fethi gerçekleştirmeden geri dönmezdi. O, Meryem oğlu İsa’nın göğe çıktığı, Hz. Musa’nın vasisi olan Yuşa bin Nun’un öldürüldüğü gecede şehit düşmüştür. O gece Kur’an nazil olmuştur. O, kendisinden sonra dünya malı olarak sadece yedi yüz dirhem bırakmıştır. Onu da Beyt-ül Mal’dan aldığı aidattan ailesine hizmetçi tutmak için artırmıştı.”

İmam sözlerine şöyle devam etti:

“Beni tanıyan tanır tanımayan da bilsin ki, ben Hasan bin Ali’yim. Peygamber’in (s.a.a) evladıyım.  Ben Vasi'nin oğluyum, Beşir'in oğluyum, Nezir'in oğluyum. Allah’ın izniyle Allah'a çağıran davetçinin oğluyum, nur saçan kandilin oğluyum…  Ve ben; Allah’ın bütün günah ve pisliklerden arındırdığı aileden (Ehlibeytten)im. Ben, Allah’ın kitabı Kuran’ı Kerim’de “De ki: Onun için yakınlarını (Ehlibeytini) sevmenizden başka ücret istemiyorum, kim iyilik yaparsa, iyiliğini fazlasıyla artırırız.” ayetiyle sevilmelerinin farz kılındığı ailedenim. Şüphesiz bu ayette geçen iyilik, biz Ehlibeyti sevmek, gönülden bağlanıp itaat etmektir.”

İmam (a.s) hutbesini bitirdikten sonra Abdullah bin Abbas, insanları İmam Hasan'a (a.s) biat etmeye çağırarak ““Ey insanlar; Bu peygamberinizin oğlu ve imamımızın çocuğudur. Ona biat ediniz!” dedi.

Hak da onun bu sözlerini kabul ederek, “Doğru söyledin, o bizim yanımızda pek saygındır, pek sevimlidir, boynumuzda çok hakkı vardır ve ona biat etmek vaciptir” diyerek kendisine halife olarak biat ettiler.

O gün, Ramazan ayının yirmi birinci günü, İmam Hasan’ın (a.s) babası İmam Ali’nin (a.s) hicretin kırkıncı yılında vefat ettiği gündü.

Böylece Abdullah bin Abbas’ın öncülüğünde Kufe halkından otuz yedi yaşındayken biat alan İmam Hasan (as.), zaman kaybetmeden kontrolü altında bulunan şehirlerin valilerini tayin ederek resmen hükümetini ilan etti. Basra, el-Medain, tüm Irak, Hicaz, Yemen ve Farisiler ona biat etti. Bildiğimiz kadarıyla Muaviye ve arkadaşları dışında hiç kimse biatına karşı çıkmadı.  

Devam edecek...

Kaynak: Bir Lider ve Rol Model.. İmam Hasan / Şeyh Hüseyin Süleyman Süleyman